Reptielenziektes - Amfibieënziektes

Ziektes Reptielen  o.a. baardagamen Verkoudheid of longontsteking:   Vele reptielen en zeker de dieren die in Europa  gehouden worden, hebben temperaturen nodig vanaf  25 °C tot zelfs 50°C (denk aan bepaalde doornstaartagamen). Veelvuldig en tijdens de warme (dag)periode het dier uit zijn verblijfplaats halen en het soms ook op koude ondergrond plaatsen, kan vaak een oorzaak van verkoudheid of longontsteking zijn.      Symptomen : - benauwdheid - slijm in bek - hijgen na het eten - lusteloosheid - weinig beweging of andere beweging als gebruikelijk   Wormen:   Bijna elk reptiel heeft enkele wormpjes in zijn systeem, maar verzwakking, snelle veranderingen in het milieu, het voedsel of een nieuw dier in de omgeving (uitwerpselen ervan) of een combinatie van deze zaken kan een sterke ontwikkeling van wormen in de darmen doen ontstaan.   Symptomen bij wormen: - normaal eten maar afvallen - lusteloos gedrag vertonen   Wormen zijn te behandelen met een kuur van het medicijn "Panacure" Dit medicijn wordt één keer na de diagnose en daarna na 10 dagen (dan zijn de laatste wormeitjes uitgekomen) gegeven, volgens het gewicht van het dier. Flagellaten of zweepdiertjes Dit zijn ééncellige diertjes die zich met zweephaartjes voortbewegen. Flagellaten vermeerderen zich door deling van de cel. Flagellaten kunnen via de huid en via de voeding bij de dieren naar binnen dringen waarna ze zich in de organen en darmen nestelen. Flagellaten kunnen ook in het bloed voorkomen. In de natuur is het normaal dat een baardagaam flagellaten in zijn lichaam heeft. Normaal gesproken kunnen de dieren hier goed mee omgaan, echter bij verminderde weerstand (ziekte, stress, ed.) kunnen de flagellaten zich eenvoudig vermeerderen waardoor er schade aan de organen en het slijmvlies kan ontstaan. Hierdoor kunnen secundaire bacteriële infecties ontstaan. --> Je kan ze in de uitwerpselen opsporen door deze met een beetje water te verdunnen en ze met de microscoop te bekijken op een vergroting van > x 400.   Symptomen bij flagellaten: - opgeblazen ledematen (slecht functioneren van de lever en of nieren) - slijmerige / waterige ontlasting (beschadiging van het darm slijmvlies) - slecht eten - lusteloosheid Flagellaten zijn goed te behandelen, maar je mag niet lang wachten met de behandeling.   Coccidiose : Deze komen vooral voor in het darmstelsel en ze vermeerderen zich door deling van de cel. Coccidiën kunnen het darmstelsel aantasten.  Symptomen bij cocidiose: - lusteloosheid - niet willen eten - waterige/slijmerige ontlasting, diarree (soms met bloed) Coccidiën kunnen met diverse medicatie behandeld worden, meestal met Baycox.   Algemene Voorzorgen - medisch :   De wormen, flagellaten en coccidiose kunnen door de dierenarts tijdens een mestonderzoek vastgesteld worden. --> Het beste laat u enkele keren per jaar dit mestonderzoek uitvoeren (dierenarts met specialisatie reptielen.   Algemene Voorzorgen - hygiëne :   - wissel geen water of voerbakjes tussen de diverse bakken, tenzij deze ontsmet zijn met koud water (met wat Dettol of alkohol) - was of ontsmet je handen voordat je een andere bak behandelt of dieren oppakt - zodra je ontlasting uit een bak haalt, ontsmet het gereedschap (en je handen) direct voor je iets anders aanraakt. - haal de ontlasting er dagelijks uit en maak het terrarium minstens elke twee maand schoon (alles eruit, ontsmetten) en vervang de bodembedekking. Raadpleeg bij twijfel een dierenarts !   --> Amfibia is GEEN dierenarts! Wij wijzen elke verantwoordelijkheid af voor de juistheid van de informatie op deze pagina . Deze informatie is louter een mogelijk hulpmiddel.

Ziektes Gifkikkers MBD Een bekende en regelmatig voorkomende aandoening is de nutritionele metabolische beenderenziekte bekend als MBD (Metabolic Bone Disease). Deze ziekte kenmerkt zich door verzwakte en/of vergroeide beenderen (bijvoorbeeld “luciferpootjes”). Een oorzaak hiervan is het voederen van voedseldieren die een te laag calciumgehalte of fosforgehalte bevatten, of het niet regelmatig bijvoederen van een mineralensupplement. --> Regelmatig Calcium en mineralen aan  de voeding toevoegen! Vitamine A tekort   De tong van een gifkikker is voorzien van een plakkerige laag slijm. Uit onderzoek is gebleken dat een cruciaal onderdeel van dit plakkerige slijm, dat de kikker gebruikt om zijn gevangen voedseldieren aan te plakken en naar de bek te brengen, vitamine A is.   Bij een vitamine A deficiëntie vangt de kikker zijn prooi naar behoren maar deze blijft  niet aan zijn tong plakken. Dit resulteert in een hongersdood.   Ook speelt vitamine A een rol in het gezond houden van de huid. Een tekort maakt een gifkikker vatbaarder voor de zich op de huid voedende schimmel Batrachochytrium dendrobatidis, welke kan leiden tot een potentieel fatale afloop. Vetzucht of obesitas bij reptielen   Vetzucht is een veel voorkomende aandoening bij dieren die als huisdier worden gehouden. Het ontstaan hiervan komt door te veel voederen en omdat (gezonde) amfibieën vrijwel nooit een eetgelegenheid overslaan en er door de eigenaar niet goed wordt bepaald wanneer  gestopt moet worden met voeren. Deze aandoening gaat eerst vaak gepaard met het gastric overload or impact (GOI) syndroom ontstaan doordat de maag overbelast raakt. Ook de darmen kunnen overbelast raken en er kan verstopping ontstaan. --> Dit komt wel vaker voor bij reptielen (bijvoorbeeld Agama sp.) dan bij amfibieën. Infectieziektes bij de gifkikker   Onderstaand is per soort aangegeven wat de belangrijkste(n) infectieziektes zijn.   Virale infectieziektes bij gifkikkers   Het herpesvirus is een veel voorkomende virusinfectieziekte bij amfibieën. Dit virus kan tumoren veroorzaken rond de cloaca. Bacteriële infectieziektes Bacteriën als Escherichia coli komen bij vrijwel elke diersoort, dus ook pijlgifkikkers, voor. Gifkikkers leven in een biotoop waar vele bacterieculturen goed in kunnen overleven. Een gezonde gifkikker heeft hier nauwelijks last van, dankzij hun slijmlaag en huidgif. Wanneer een dier last heeft van stress slaan deze bacteriën hun slag omdat in een stresssituatie het immuunsysteem wordt onderdrukt. Ook kan een slechte waterkwaliteit, slechte huisvesting of algemene slechte leefomstandigheden tot een bacteriële infectie leiden. Ook komen bij amfibieën in het algemeen veel huidinfecties voor. Veelal is dit het gevolg van de genoemde huisvestingseigenschappen. Schimmel   De gevaarlijkste schimmelinfectie voor gifkikkers is Batrachochytrium dendrobatidis. Zoals genoemd hecht deze schimmel zich aan de huid en kan voor een fatale afloop zorgen. Goede huisvesting en voeding voorkomt dat een dier ziek wordt van deze schimmel.   Parasieten   Van de 2 soorten parasieten, ecto- en endoparasieten, hebben gifkikkers het meeste last van endoparasieten. Hieronder volgt een opsomming van de belangrijkste endoparasieten met bijbehorende eigenschappen:   Amoeben De amoebe is een bekende eencellige. Symptomen zijn verminderde eetlust, vermagering,uitdroging en diaree. Amoeben hebben geen vaste vorm en zijn mits de kikker ertegen wordt behandeld, niet fataal.   Flagellaten Flagellaten zijn de bekendste en meest voorkomende eencelligen. Net als bij amoeben en andere parasieten vermindert de eetlust en vermagert de kikker. Kikkers kunnen goed tegen flagellaten worden behandeld.   Wormen   Wormen komen ook bij gifkikkers voor. Van de 3 stammen wormen die veel voorkomen, kan de kikker last hebben van bijvoorbeeld rondwormen (Nematoda) en longwormen (Trematoda).